Mijn omgeving reageerde destijds ook toen we in discussie hadden over huren vs kopen dat je beter kan huren ivm flexibel zijn en de crisis en het feit dat ik alleen ben. Het merendeel van de mensen had de mogelijkheid om sociale huur te huren. Ikzelf zat al in een particuliere huurwoning van 35 vierkante meter met een huur van 650 inclusief (en eigenlijk was de huur hoger maar omdat ik er eigenlijk 2 weken later in wilde, kon ik het zo regelen dat ik lagere huur betaalde als ik er toch eerder inging..) en sociale huur was voor mij gezien m'n inkomen geen optie.
Na ruim 2 jaar merkte ik dat ik er niet meer gelukkig was. Ik woonde in een rijtjeshuis dat gesplitst is in appartementen, waardoor er dunne muren zijn. Toen ook nog mijn buren het niet zo goed met elkaar konden vinden en er voortdurend ruzie was met magnetrons die naar buiten werden gegooid, was mijn huis niet meer een plek waar ik veel wilde zijn. Ik wilde iets anders, maar particuliere huur, groter wonen in een prettigere buurt zou behoorlijk wat geld zou kosten.
In de kennissenkring van m'n ouders kwamen we toevallig via via contact met een persoon die een woning te koop te had staan die ze wilde verhuren omdat ze hem niet verkocht kreeg. Ik besloot eens te gaan kijken, dat kon geen kwaad. Na daar gekeken te hebben en het huis mij eigenlijk wel beviel. Ben ik in de buurt gaan rondfietsen, andere huizen gaan bekijken in dezelfde categorie, gesprekken aangegaan met de bank over m'n leencapaciteit en heb ik de balans opgemaakt (ook letterlijk, namelijk de verwachte uitgaven en inkomsten zowel koop (netto/bruto) als huur). Ik heb in mijn beslissing ook het woongenot meegenomen. Ik zie een huis ook niet als een investering waar ik winst op ga maken. Er zijn nog veel meer overwegingen die ik heb meegenomen. Ik moet wel zeggen, ik heb een vast contract, blij met m'n werk en heb voldoende perspectief daar..dat maakte het ook wat makkelijker serieus naar deze optie te kijken.
Uiteindelijk heb ik besloten het huis niet te huren maar een bod uit te brengen. Ik woon er nu 7 maanden en ik merk dat het mij goed heeft gedaan. De mensen die het hardst riepen dat ik het niet moest doen, hebben inmiddels gezien dat het voor mij veel heeft opgeleverd en zijn stiekem jaloers dat ik de ruimte heb en een mooi huis heb gekocht. mijn gevoel/intentie was tijdens de koop dat ik in dit huis 5 tot 10 jaar zou willen wonen. Je weet alleen nooit wat je toekomst brengt. Maar wat ik in ieder geval wil meegeven is dat je voor jezelf een balans moet opmaken, met name financieel is van belang want als je het allemaal maar net red, zou ik het niet doen, maar als je die balans hebt en hij is positief en je twijfelt nog...maak dan een lijstje met plussen en minnen die meer persoonsafhankelijk zijn zoals woongenot enzovoort.
En... het is nogal makkelijk om vanaf de zijlijn te roepen dat je het niet moet doen. Maar zij weten jouw persoonlijke situatie niet tot in detail en hun situatie zal niet gelijk zijn aan die van jou