vordering samenlevingscontract

[Marisca]

Mijn partner was in het bezit van een eigen woning met een behoorlijke overwaarde ( +- 120.000,-)

Wij hebben in 2010 samen een woning gekocht en deze overwaarde in de huidige woning gestopt.
Wij zijn beide 50/50 eigenaar.

Mijn partner heeft altijd aangegeven dat hij zijn overwaarde ten alle tijden terug wil mocht het fout gaan tussen ons. Niets meer en niets minder.

Bij het opstellen van een samenlevingscontract stond hier in dat mijn partner een vordering op mij had en mij ook onder curatele kon laten stellen mocht het fout gaan tussen ons.

( Wij hebben samen een kindje. Ik ben het er dus niet mee eens dat ik dus al mijn rechten uit handen ga geven. Tevens ben ik van mening dat mocht ik onder curatele gesteld worden hij ten alle tijden de woning dus kan verkopen zonder dat ik daar inspraak in heb. Dus als hij besluit dat de woning voor bijv een Ôé¼ 100.000,- te verkopen ik met een fikse rest schuld zit. De woning heeft +- een waarde van Ôé¼ 330.000,-)

Nu was mijn gedachten om in het nieuwe samenlevingscontract op te laten stellen dat bij verkoop van de woning eerst de hypotheek afgelost wordt daarna de overwaarde en wat er dan overblijft dat is voor ons samen winst of verlies. ( het curatele stukje is er nu uit). Deze oplossing leek mij het meeste eerlijke voor beide partijen.

Hier is mijn partner het niet mee eens want mocht de woning met verlies verkocht worden hoe ga ik dan de rest schuld terug betalen?? ( ik werk 3 dagen in de week)

En hij is van mening dat hij op deze manier geen aanspraak kan maken.

Mij leek het ook nog een logische oplossing dat hij de gehele hypotheek op zijn naam zou nemen. Zodat voor hem gewaardborgt is dat het gehele bedrag terug krijgt. Alleen doet hij daar nu moeilijk over omdat ik altijd heb gezegd dat ik ook iets wil opbouwen. Alleen krijg ik nu het idee dat het mes mij op de keel wordt gezet en dat voelt erg onprettig.


Wie heeft hier een duidelijke oplossing voor?
Want na een jaar zijn wij er nog niet uit...wij zijn bij een aantal notarissen geweest maar die blijven er maar bij dat het allemaal in mijn voordeel is dat ik er ook profijt van heb en dat ik dit eerder maar had moeten bedenken. Maar dat vindt ik eigenlijk gewoon te kort door de bocht.

Ik ben het er mee eens dat hij recht heeft op zijn centjes maar wel op een manier die voor beide fijn aanvoelt. Aangezien er ook een kind in het spel is.

Hij stuurt er nu op aan dat ik voor de kerst iets ga tekenen. ( Ik heb ook nog voorgesteld om een onderhandse akte te laten opstellen met daarin dat bij verkoop van de woning hij recht heeft op dat geld)

Maar is het ook niet zo dat als je 2 jaar samenwoont dat je dan automatische recht op ieders zijn bezittingen?

Tevens wat ook mee speelt is dat mijn ouders in het bezit zijn van een aantal woningen. En het voor de verre toekomst zo is dat mocht hen iets gebeuren, deze woningen voor mij en mijn broertje zijn. Hij vindt nu maar dat mocht het fout lopen tussen ons dat ik dan maar 1 vd woningen moet verkopen. Dit is ondertussen zo hoog opgelopen dat de sfeer thuis niet uit te houden is.

Ik krijg er eigenlijk een beetje een nare smaak van en sta al op het punt om de woning in de verkoop te gooien om maar van dit gezeur af te zijn.

Graag een reactie

[rambagts]

Besete Marisca,
Vervelende situatie liojkt me.Ik zou het als volgt oplossen:

Leg vast dat bij onverhoopte verkoop van jullie woning:
1. eerst de hypotheek wordt afgelost
2. dat je vriend zijn inleg van 120.000 terug krijgt
3. dat de winst 50-50 verdeeld wordt aannemende dat je 3 dagen werkt en de andere twee dagende de huishouding doet en je dus ook een volledige dagtaak hebt .

In het geval van verkoop met een restschuld zou je kunnen overeenkomen dat je hieraan bijdraagt in een bepaalde verhouding. Bijvoorbeeld vriend 100% en jij 60% (je werkt maar 3 dagen) of in verhouding tot jullie inkomen. Stel dat je vriend 2000 verdient en jij 1000 zou je een verhouding van 100% en 50% kunnen overeenkomen.

Zoek ook eens onder google met het woord - meerwaardeclausule-

Succes er mee.

[SimpleMind]

Beste Marisca,

Je zit in een hele vervelende situatie. Maar ik je verhaal lees dan krijg ik ook een beetje de indruk dat je wel eigenaar wilt zijn maar geen risico's wilt lopen. En helaas lukt dat in de realiteit meestal niet. Ik heb ik de indruk dat je twee jaar terug niet helemaal hebt begrepen waar je voor tekende en je nu flink geschrokken bent van de (mogelijke) gevolgen.

Wat opmerkingen naar aanleiding van je verhaal:

Mijn partner was in het bezit van een eigen woning met een behoorlijke overwaarde ( +- 120.000,-)

Wij hebben in 2010 samen een woning gekocht en deze overwaarde in de huidige woning gestopt.
Wij zijn beide 50/50 eigenaar.

Mijn partner heeft altijd aangegeven dat hij zijn overwaarde ten alle tijden terug wil mocht het fout gaan tussen ons. Niets meer en niets minder.

Bij het opstellen van een samenlevingscontract stond hier in dat mijn partner een vordering op mij had en mij ook onder curatele kon laten stellen mocht het fout gaan tussen ons.

Het zou toen wellicht beter geweest zijn om een andere verhouding te gebruiken, om zo de ingebrachte overwaarde van je partner te waarborgen. Maar als je 50% eigenaar bent dan loopt je ook voor 50% risico. Wel zou je kunnen voorstellen om het verlies in een andere verhouding te verdelen. Bijvoorbeeld naar verhouding van jullie inkomens en/of draagkracht. (Ik zie net dat rambagts ook gereageerd heeft en hier een opmerking over maakt.)

Nu was mijn gedachten om in het nieuwe samenlevingscontract op te laten stellen dat bij verkoop van de woning eerst de hypotheek afgelost wordt daarna de overwaarde en wat er dan overblijft dat is voor ons samen winst of verlies. ( het curatele stukje is er nu uit). Deze oplossing leek mij het meeste eerlijke voor beide partijen.

Dus als jullie 120k verlies maken op het huis wordt de hypotheek afgelost en is het verlies geheel voor je partner. Ik zie hiervan niet direct de eerlijkheid.

Mij leek het ook nog een logische oplossing dat hij de gehele hypotheek op zijn naam zou nemen. Zodat voor hem gewaardborgt is dat het gehele bedrag terug krijgt. Alleen doet hij daar nu moeilijk over omdat ik altijd heb gezegd dat ik ook iets wil opbouwen.

Zou hij alleen de hypotheek over nemen? Dan heeft hij weer alle risico's en de bank zal dit denk ik niet toelaten.
Of ook alleen eigenaar worden? Als zijn inkomen hiervoor voldoende is zou dit in theorie wel kunnen. Hier zijn wel behoorlijke kosten aan verbonden. En dan zou jij eigenlijk de helft van het vermoedelijke verlies van de waarde van de woning in de afgelopen 2 jaar aan hem moeten betalen. En over dat opbouwen: De vraag is dus wil je nu wel bereid bent eigenaar te zijn van een woning, met de risico's die erbij horen.

Wie heeft hier een duidelijke oplossing voor?
Want na een jaar zijn wij er nog niet uit...wij zijn bij een aantal notarissen geweest maar die blijven er maar bij dat het allemaal in mijn voordeel is dat ik er ook profijt van heb en dat ik dit eerder maar had moeten bedenken. Maar dat vindt ik eigenlijk gewoon te kort door de bocht.

Ik ben het er mee eens dat hij recht heeft op zijn centjes maar wel op een manier die voor beide fijn aanvoelt. Aangezien er ook een kind in het spel is.

Als je je onder druk gezet voelt kun je ook zelf bij andere partijen informatie vragen. Bijvoorbeeld bij familie of zelf alle details bespreken met een onafhankelijke partij. Maar hij heeft wel 120k in het huis gestoken waardoor jullie hypotheeklasten nu lager zijn en jij betaald hier geen rente over. En mogelijk betaalt hij ook naar rato de hypotheek (en overige) lasten, wat in dat geval ook een klein voordeel is voor jou.

Maar is het ook niet zo dat als je 2 jaar samenwoont dat je dan automatische recht op ieders zijn bezittingen?

Nee

Tevens wat ook mee speelt is dat mijn ouders in het bezit zijn van een aantal woningen. En het voor de verre toekomst zo is dat mocht hen iets gebeuren, deze woningen voor mij en mijn broertje zijn. Hij vindt nu maar dat mocht het fout lopen tussen ons dat ik dan maar 1 vd woningen moet verkopen.

Als jou ouders in het bezit zijn kun jij ze niet verkopen. Tot dat je in de hopelijk zeer verre toekomst deze woningen erft (waarbij je ook erfbelasting zal moeten betalen!) zijn deze woningen dus geen onderdeel van de discussie. (En gelukkig wordt je partner na twee jaar ook niet automatisch eigenaar van de woningen van je ouders )

Ik krijg er eigenlijk een beetje een nare smaak van en sta al op het punt om de woning in de verkoop te gooien om maar van dit gezeur af te zijn.

Ik kan niet in jullie relatie kijken maar de zaak zomaar in de verkoop zetten is niet echt een oplossing vrees ik. Ik zou er eerst proberen samen uit te komen en daarna te gaan genieten van het leven met je partner en je kindje.

Sterkte!

[Marisca]

Bedankt voor jullie reactie's

Het lijkt nu idd een beetje over te komen alsof ik niet geheel achter de beslissing van het huis sta met de daarbij komende risico's. Dat is niet zo. Tuurlijk zitten er voor en nadelen aan.

Ik wil alleen wel dat het gewoon eerlijk verloopt.

Naar mijn mening ( en naar de mening van toendertijd de notaris) was het geheel eerlijk om de overwaarde mee te laten fluctueren. Dus wanneer de woning in waarde zou stijgen deze meer waard zou worden en bij verlies zou dalen. Dat was ten opzichte van mij ook eerlijker. Hier wilde hij echter niet iets van weten.

1 ding snap ik niet helemaal. In eerste instantie word nu gezocht dat je na 2 jaar geen recht heb op elkaars bezittingen. Maar bij het stukje van mijn de woningen van mijn ouders word dat weer tegen gesproken.'

Ik heb altijd begrepen dat langer dan 2 jaar samenwonen+ samen rekeningen betalen = overal 50/50 recht op hebt.

[SimpleMind]

Marisca,

Excuses. Er miste een woordje in de zin over de woningen van je ouders. Je partner heeft uiteraard geen enkel recht op die woningen (net als jij voorlopig). Ik zal de tekst even aanpassen.

Naar mijn mening ( en naar de mening van toendertijd de notaris) was het geheel eerlijk om de overwaarde mee te laten fluctueren. Dus wanneer de woning in waarde zou stijgen deze meer waard zou worden en bij verlies zou dalen. Dat was ten opzichte van mij ook eerlijker.

Op zich is daar iets voor te zeggen maar dan zou je toen een andere verhouding gekozen moeten hebben. Nu deel je 50% op de winst maar ook op het verlies...

Zoek verder maar even op rechten en plichten bij samenwonen. Zonder afspraken zijn er helemaal geen rechten en plichten ten opzichte van elkaar. (Behalve voor verplichtingen die jullie samen zijn aangegaan, denk aan koop, huur, enzovoort.) Als je een samenlevingsovereenkomst hebt, dan gaat het om de inhoud van die overeenkomst. En als je een gezamenlijke huishouding voert dan zijn zaken als inboedel daar meestal onder. Voor huis, inkomen en andere financiële aspecten kunnen de zaken geheel gescheiden blijven.

Sterkte.